Inna obecność teatralna
13 maja ukaże się książka Małgorzaty Dziewulskiej Inna obecność.
Tematem książki Małgorzaty Dziewulskiej Inna obecność są związki, jakie łączą niektórych bohaterów teatralnych końca XX wieku ze społeczną i/lub teatralną wspólnotą. Postaci, którym przygląda się autorka, mają cechy konwencjonalnie uznawane za aspołeczne i negatywne – przejawiają skłonności do izolowania się, agresji i autoagresji. Obdarzone są przy tym zdumiewająco silną obecnością sceniczną, są w jakiś sposób nieusuwalne. Dziewulska sprawdza żywotność takiej właśnie podmiotowości negatywnej, pokazując, w jaki sposób teatry Swinarskiego, Kantora, Grzegorzewskiego, Lupy czy Warlikowskiego czerpały i wciąż czerpią swą siłę z romantycznego źródła, świadomie lub podświadomie podtrzymując ten rodzaj obecności, jaki stworzył kiedyś Mickiewicz dla Upiora, Widma i Pustelnika.
Inna obecność Małgorzaty Dziewulskiej została nagrodzona w konkursie literackim Fundacji Kultury „Promocja najnowszej literatury polskiej”.
Małgorzata Dziewulska – eseistka, pisarka teatralna, reżyserka. Ukończyła studia filozoficzne i reżyserskie. W latach 70. była współzałożycielką eksperymentalnego zespołu Puławskiego Studia Teatralnego, potem współpracowała z Laboratorium Jerzego Grotowskiego. Zajmowała się również reżyserią operową. W latach 1991–1996 doradca literacki Starego Teatru w Krakowie, w latach 1997–2002 kierownik literacki Teatru Narodowego w Warszawie, a następnie konsultant programowy Teatru Dramatycznego w Warszawie. Wykładała w Zakładzie Teatrologii Instytutu Filologii Polskiej UJ, a od 1994 roku na Wydziale Wiedzy o Teatrze warszawskiej Akademii Teatralnej. Współredagowała miesięcznik „Res Publica”. Jest autorką książek o teatrze i kulturze współczesnej: Teatr zdradzonego przymierza oraz Artyści i Pielgrzymi .
Książka ta ukaże się w Serii Teatru Dramatycznego pod redakcją Doroty Sajewskiej, która jest inicjatywą wydawniczą Teatru Dramatycznego m.st. Warszawy im. Gustawa Holoubka oraz Wydawnictwa Sic!. Ta seria książek autorskich oraz antologii tekstów o teatrze i innych sztukach performatywnych we współczesnej rzeczywistości kulturowej jest pomyślana przede wszystkim jako próba poszerzenia przez Teatr Dramatyczny społecznego pola gry.
