Spektakl "Mayday OdNowa" i bigamia w komediowym wydaniu

Sztuka "Mayday", znana w świecie jako "Run For Your Wife", to jedna z najpopularniejszych komedii autorstwa Raya Cooneya. Opowiada o brytyjskim taksówkarzu, któremu przez lata udaje się ukryć fakt, że ma dwie żony. Na skutek wypadku cała tajemnica powoli wychodzi na jaw, a Smith dwoi się i troi, by utrzymać w ryzach swoje małżeństwa, zgrabnie lawirując pomiędzy wszystkimi kłamstwami.

Artur Barciś wyreżyserował sztukę w adaptacji Michaela Barfoota, nadając jej nowy charakter. W "Mayday OdNowa" główne role zostały bowiem zamienione. Główną bohaterką jest Jackie Smith, taksówkarka, która z powodzeniem prowadzi podwójne życie. Ma kochających mężów: Barry'ego Smitha i Marka Smitha i harmonogram, który pomaga jej lawirować w bigamicznej rzeczywistości. Co może pójść nie tak?

Początkiem serii niefortunnych zdarzeń jest starsza kobieta, damska torebka i banda gagatków. Okazuje się, że Jackie, jako przykładna obywatelka, chce pomóc staruszce, która znalazła się w tarapatach. Jej intencje zostają jednak źle odebrane i obrywa od wspomnianej pani torebką, a w efekcie całego zajścia trafia do szpitala i wszystko zaczyna się komplikować. Jackie stara się ratować sytuację, ale wszystko zmierza do nieuchronnej katastrofy. Kiedy sprawą zaczynają interesować się funkcjonariusze, sytuacja robi się coraz bardziej napięta.

Taksówkarka myli grafik i ze szpitala dojeżdża do niewłaściwego męża. W międzyczasie okazuje się, że zaniepokojeni panowie Smith zdążyli już skontaktować się z policją, która zaczyna węszyć wokół Jackie. Gdy ta orientuje się, że musi odwiedzić drugiego męża, wszystko zaczyna się plątać. Po serii wpadek i zawirowań panowie spotykają się, jeden z nich zostaje wzięty za zakonnika, gej z piętra wyżej zalewa mieszkanie czerwoną farbą, policjant okazuje się "Kicią", Barry Smith "transwestytą", a Jackie i Stella lesbijkami. W tej farsie nawet prawda zostaje wyparta.

W spektaklu jest kilka mocnych akcentów. Uwagę zwraca m.in. scenografia autorstwa Urszuli Czernickiej. Na scenie widzimy kolorową kanapę, która jest centralnym punktem sceny i dwa wnętrza mieszkania Panów Smith połączone w jedno. Kolory i kształty tylko dopełniają tę barwną opowieść, a na całość naprawdę miło się patrzy.

Na uznanie bez wątpienia zasługuje też postać Stelli Gardner (w tej roli Anna Rokita), sąsiadki państwa Smith. Mimo że jej pierwsze minuty na scenie nie zapadają szczególnie w pamięci, to dalej postać wyjątkowo się rozkręca. Jej "wiejskie" wcielenie i próba zatuszowania grzeszków Jackie Smith bawiły publikę, która momentami wybuchała naprawdę głośnymi salwami śmiechu. Rokita nadała tej postaci wyjątkowo komediowy charakter.

W pamięci zapada również Piotr Urbaniak, który wciela się w Bobby'ego Franklyna - ekscentrycznego i zalotnego geja mieszkającego nad Barrym Smithem. Dwuznaczne i frywolne dialogi połączone z wyrazistym wizerunkiem, na który składały się farbowane włosy i kolorowe fatałaszki sprawiały, że każde pojawienie się Urbaniaka na scenie wywoływało uśmiech na twarzy. Aktorzy wcielający się w główne postacie, czyli Ewelina Starejki (Jackie Smith), Marcel Wiercichowski (Mark Smith) i Jakub Bohosiewicz (Barry Smith) także nie pozostali niezauważeni. Ich dialogi i utarczki słowne nadawały całej sztuce charakteru, a energia aktorów sprawiała, że to dzięki nim tak dobrze oglądało się tę wartką akcję. Całość dopełniali wścibscy policjanci: inspektor Troughton (Kamila Pieńkos) i Inspektor Poterhouse (Marek Bogucki), którzy doskonale oddali groteskowy charakter postaci.

Od "Mayday OdNowa" powinniśmy oczekiwać przede wszystkim rozrywki. Nie ma tu żadnych dwuznaczności, ukrytych przesłań czy specjalnej głębi. To komedia, która ma nas rozbawić i zrelaksować. Akcja rozkręca się naprawdę szybko i choć początkowe minuty nieco mnie nudziły, to w połowie spektaklu byłam już żywo zainteresowana wydarzeniami na scenie. Zdecydowanie mocniejszą częścią sztuki jest druga część. Otrzymujemy naprawdę ciekawe dialogi, a za wartką akcją momentami trudno nadążyć.

Ciekawym zabiegiem okazało się również odwrócenie ról w kontraście do pierwotnej adaptacji. Nie Pan Smith, a Pani Smith prowadzi podwójne życie, jeździ taksówką i ma w sobie ten dominujący pierwiastek. Choć schemat wydaje się nieco oklepany - mam wrażenie, że w ostatnich latach często stosuje się zabieg "zamiany płci", by ukazać widowisko w nieco innej formie - to uważam, że wniosło to do całej historii pewną świeżość.

Przyznam, że wizyta w krakowskim Teatrze Bagatela na "Mayday odNowa" była moją pierwszą. Ale na pewno nie ostatnią. Choć prosta, niewydumana rozrywka nie do końca jest tym, co miałam okazję podziwiać na deskach teatrów, to spektakl Barcisia nieco zmienił moją optykę. W końcu wizyta w teatrze nie zawsze musi dotykać wzniosłych, trudnych tematów i skłaniać do refleksji. Czasami warto wybrać się tam tylko po to, żeby się pośmiać... i zastanowić nad tym, czy warto mieć dwóch mężów.