Zmarł Camilo José Cela
W wieku 85 lat zmarł w Madrycie Camilo José Cela, jeden z największych i najbardziej kontrowersyjnych współczesnych pisarzy hiszpańskich, laureat Nagrody Nobla w 1989 r., przyznanej mu za bogatą i mocną prozę. Prowokacyjna twórczość pisarza zabarwiona wulgarnością i dosadnością języka wywoływała liczne kontrowersje. Cela uznawany był za wielkiego prowokatora zarówno w twórczości literackiej jak i w życiu. Pochodził z arystokratycznej rodziny. Na uniwersytecie w Madrycie studiował medycynę, filozofię i prawo, jednak studiów nie ukończył. W czasie wojny domowej w Hiszpanii w 1936 roku zgłosił się na ochotnika do oddziałów gen. Francisco Franco. Na froncie został ranny i w czasie gdy odzyskiwał zdrowie napisał swoje pierwsze surrealistyczne wiersze. Równolegle z twórczością literacką był również dziennikarzem, urzędnikiem państwowym, toreadorem, malarzem, aktorem i wykładowcą akademickim. Cela zawsze podkreślał, że chciał być przede wszystkim poetą, jednak sławę przyniosła mu powieść Rodzina Pascuala Duarte,
opisująca gwałt i przemoc przypisane hiszpańskiemu życiu. Niejednokrotnie wypowiadał się krytycznie o reżimie generała Franco. Cenzura zakazała publikacji jego powieści Rój, opisującej życie społeczeństwa w warunkach dyktatury. Cela uwielbiał prowokacje w sferze językowej, szczególnie w posługiwaniu się językiem dosadnym. Jest autorem słownika niecenzuralnych i sprośnych wyrażeń. Szczególną popularność zyskały powieści: Nowe przygody i nieszczęścia Łazika z Tormesu, ukazująca społeczność Madrytu zniszczonego wojną domową i Mazurek dla dwóch nieboszczyków, w którym Cela - zdaniem krytyków - stworzył nowy styl literacki - "tremendyzm" polegający na połączeniu burleski, czarnego humoru, groteskowej obsceniczności i komicznej deformacji. Pisał też opowiadania oraz eseje literackie i publicystyczne. W 1995 roku otrzymał Nagrodę im. Cervantesa, najwyższe hiszpańskie wyróżnienie w dziedzinie literatury.
Wirtualna Polska
