Będzie nowy "Wiedźmin"! Wszystko o Andrzeju Sapkowskim i sadze o Geralcie

• *Co planuje Sapkowski? *
• *Czy Geralt naprawdę powróci? *
• *Czy będzie to opowiadanie, zbiór krótkich próz, a może powieść? *
• *Czy planowane dzieło będzie sequelem lub prequelem? *

Odpowiedzi na te i wiele innych interesujących Was pytań, na kolejnych stronach. Przybliżamy także sylwetkę Andrzeja Sapkowskiego , piszemy więcej na temat jego monumentalnej sagi oraz filmu, gier i komiksów, które powstały na jej motywach. Prezentujemy także inne bestsellerowe książki Sapkowskiego .

Andrzej Sapkowski udzielając wywiadu dla Radia Gdańsk, odpowiedział także na pytanie o to, czy Geralt może powrócić kiedyś w nowej powieści.Jeden z najpopularniejszych i najbardziej utalentowanych twórców polskiej fantastyki odpowiedział, że jak najbardziej:

Postanowiliśmy się dowiedzieć, co dokładnie kryje się za tą sensacyjną zapowiedzią…

Niektórzy fani podejrzewają, że przyczyna może tkwić w złym przyjęciu przez krytykę i czytelników ostatniej powieści Sapkowskiego (na temat Żmii czytaj więcej na kolejnych stronach galerii).

Inni podejrzewają, że wszystko dzięki nim samym, a więc dzięki „naciskom”, prośbom i błaganiom ze strony fanów Geralta z Rivii. Czy, w jaki sposób i kiedy ich modlitwy zostaną wysłuchane, a prośba o „nowego Wiedźmina” spełniona?

„Jedyne, co mogę powiedzieć to to, że będzie to powieść, a nie nowela czy zbiór opowiadań i że jej akcja toczyć się będzie w realiach wiedźmińskiego świata” – zdradził Wirtualnej Polsce Mirosław Kowalski, redaktor naczelny wydawnictwa superNOWA, które wydaje w Polsce kolejne książki Andrzeja Sapkowskiego.

Co dokładnie oznacza sformułowanie, że będzie to „rzecz absolutnie odrębna”?

Film nie spotkał się jednak z zachwytem publiczności, co spowodowało, że polska superprodukcja zarobiła około połowę tego, co na nią wydano. Za jedną z najważniejszych przyczyn porażki Wiedźmina uznaje się brak spójności fabuły i bardzo niski poziom efektów specjalnych (oczywiście jeśli się uzna, że takie w filmie występowały).

Gra rozpoczyna się w momencie, gdy Wiedźmin traci pamięć powracając do rzeczywistości w pięć lat po Wielkiej Wojnie. Z miejsca zostaje wciągnięty w intrygi polityczne i wojnę ludzi z nieludźmi. Fabuła, oprócz miejsca akcji, nawiązuje do prozy poprzez znane czytelnikom sytuacje i postaci. Spotkamy wielu starych znajomych Geralta jak Triss, Jaskra, Panią Jeziora, starego Vesemira.

Sam Sapkowski stwierdził, że choć podoba mu się animowane wprowadzenie wyreżyserowane przez Tomasza Bagińskiego , nigdy nie zagra w Wiedźmina.

"Dwójka" w większym stopniu skupi się na przeszłości tytułowego wiedźmina, Geralta z Rivii. Wyjaśni wiele zagadek, zwłaszcza związanych z jego brakiem pamięci.

W tygodniu kończącym się 21 maja Wiedźmin 2 był najlepiej sprzedającą się grą w wersji na komputery PC na świecie, podaje "Parkiet" w oparciu o doniesienia serwisu internetowego VGChartz, monitorującego światowy rynek gier komputerowych.

Produkt CD Projektu, spółki zależnej od Optimusa, w ciągu pierwszych pięciu dni sprzedaży kupiło na całym świecie aż 212 tys. klientów.

Karierę literacką zaczynał jako tłumacz, przekładając na język polski opowiadanie Słowa Guru Cyrila M. Kornblutha. Jako pisarz zaistniał dopiero w roku 1986, zdobywając trzecie miejsce opowiadaniem Wiedźmin w konkursie organizowanym przez miesięcznik Fantastyka. Czytelnicy pisma uznali natomiast Wiedźmina za najlepsze opowiadanie roku.

Premier podarował prezydentowi USA m.in. książki Andrzeja Sapkowskiego w wydaniu anglojęzycznym z autografem autora oraz kolekcjonerskie wydanie gry Wiedźmin 2.

Oprócz książek Sapkowskiego i kolekcjonerskiego wydania Wiedźmina 2 (na zdj.), Obama otrzymał od Tuska także iPada z wgranymi filmami Tomasza Bagińskiego (m.in. Animowana historia Polski oraz Katedra ), Damiana Nenowa (m.in. Miasto ruin) oraz zdjęciami i klipami promującymi Polskę.

Po tym jak Tusk powitał prezydenta Obamę w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, gość chciał się wpisać do księgi pamiątkowej w Kancelarii. Miał kłopoty z podanym mu piórem, wyciągnął więc z kieszeni marynarki własne, ostatecznie podpisał się drugim piórem, które mu przekazano. W księdze napisał: "Niech przyjaźń między naszymi narodami rośnie w siłę".

Oczywiście wypowiedź ta potraktowana została jako żart, gdyż Sapkowski w swojej twórczości często potępia wszelkie przejawy dyskryminacji rasowej. Jednak w prasie słowa autora przedstawione zostały jako pochwała rasizmu…

Pisarz jest laureatem wielu nagród literackich polskich i zagranicznych, w tym Paszportu Polityki oraz pięciokrotnie nagrody im. Janusza A. Zajdla za opowiadania Mniejsze zło (1990), Miecz przeznaczenia (1992), W leju po bombie (1993) oraz powieści Krew elfów (1994) i Narrenturm (2002).

* W 2009 roku Andrzej Sapkowski został laureatem David Gemmel Award for Fantasy za angielskie wydanie pierwszej części sagi o wiedźminie The Blood of Elves (na zdj.).*

Dla krytyków Sapkowski długo pozostawał niezrozumiałym fenomenem, łódzkim handlowcem z branży futrzarskiej i tekstylnej, który niespodziewanie wdarł się na szczyty list bestsellerów i to nie tylko w Polsce...

Jak długo zdoła się na nich utrzymać? Zobaczymy... Pewne jest natomiast to, że Sapkowski lubi zaskakiwać swoich czytelników. Na kolejnych stronach przypominamy najważniejsze pozycje z dotychczasowego dorobku twórcy postaci* Wiedźmina.*

Zebrane w dwu tomach - Ostatnie życzenie i Miecz przeznaczenia - trzynaście nowel Andrzeja Sapkowskiego z wiedźminem Geraltem w roli głównej, z trubadurem Jaskrem, piękną czarodziejką Yennefer, królewną Ciri, z krasnoludkami, książętami, czarownikami i budzącymi przerażenie potworami podbiły czytelników w Polsce i na świecie.

Konstruując te przewrotne i wzruszające opowieści realizował Sapkowski zarazem plan rozleglejszy. Gromadził plejadę niezwykłych bohaterów, rysował mapę zwaśnionych królestw, krzyżujących się namiętności i interesów.

Prawdziwa walka o kształt i losy tego świata zaczyna się dopiero teraz!

Nastał czas miecza i topora, czas wilczej zamieci. Czas pogardy. A w czasach pogardy na powierzchnię wypełzają Szczury. Szczury atakujące po szczurzemu, cicho, zdradziecko i okrutnie. Szczury uwielbiające dobrą zabawę i zabijanie.

Oprócz nieodłącznego Jaskra, trubadura i domorosłego filozofa, do kompanii Wiedźmina przystępują: pełna temperamentu łuczniczka Milva, nilfgaardzki rycerz - koszmar ze snów Ciri, którego poszukują najlepsi szpiedzy Cesarstwa, sprytny gnom zwiadowca, pięciu rubasznych krasnoludów oraz noszący się staroświecko i pachnący intensywnie ziołami cyrulik - osobnik jakby nie z tej bajki.

Tymczasem drużyna Geralta, unikając coraz to nowych niebezpieczeństw, dociera wreszcie do ukrywających się druidów. Czy wiedźminowi uda się odnaleźć Ciri? Jaką rolę odegra osnuta legendą Wieża Jaskółki?

Świat elfów, ludzi i krasnoludów. Ciri wpatruje się w wypukły relief przedstawiający ogromnego łuskowatego węża. Gad, zwinąwszy się w kształt ósemki, wgryzł się zębiskami we własny ogon. To pradawny wąż Uroboros symbolizujący nieskończoność i sam będący nieskończonością.

Jest wiecznym odchodzeniem i wiecznym powracaniem, przypomina, że w każdej chwili, w każdym zdarzeniu kryją się przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Każde odejście jest zarazem powrotem.

Opowiadania, które być może znajdziecie gdzie indziej, ale będzie Wam bardzo trudno.

Czytając Sapkowskiego , jesteśmy zarazem gdzieś w świecie Tolkiena , na seansie u przeinaczonego Disneya, w średniowieczu, u Sienkiewiczowskiego Zagłoby, na seminarium ekonomicznym, w krainie ponurych obrzędów, w przemalowanej na baśniową scenerii z czarnego kryminału.

Mistrz akcji i dialogu odsłania tajemnicę swego literackiego powodzenia: wielką fascynację postaciami króla Artura, czarodzieja Merlina, Lancelota, Tristana, Pani Jeziora - grzesznymi i namiętnymi bohaterami nieśmiertelnego mitu.

Z woli Sapkowskiego w ów świat, pełen potworów i bujnych charakterów,skomplikowanych intryg i eksplodujących namiętności, wnosi Geralt nasze problemy, mitologie i nowoczesny punkt widzenia. Staje się więc widzem i bohaterem, oskarżonym i sędzią, kochankiem i błaznem, ofiarą i katem. Przewrotna literacka robota łącząca walorymoralitetu, postmodernistycznej zabawy dla intelektualistów i przygodowego czytadła dla każdego.

Do czterech klasycznych opowiadań z lat 1986-1990 dołączył Sapkowski trzy dotąd nie publikowane nowele, które dają pełniejszy wgląd w przeszłość Geralta.Oto Wiedźmin wojuje z diabołem, polujewraz z Jaskrem na wielkiego suma, ulega groźnemu czarowi pięknej Yennefer i ląduje w więziennych lochachgrodu, w którym panoszy się wszechmocny i mściwy dżinn... Okazuje się, że wyczyny Geralta nie są obojętnedla jego kondycji, istnieją duchowe i fizyczne koszta Wiedźmińskiej roboty - za wszystko trzeba płacić.

Kiedy do rozmowy zasiadają: najwybitniejszy przedstawiciel polskiej fantasy oraz znany historyk literatury i dziennikarz, muszą posypać się iskry. Rozmowy Stanisława Beresia z Andrzejem Sapkowskim to zapis spotkania dwóch indywidualności, odmiennych intelektualnie, światopoglądowo, a nawet charakterologicznie. Na kartach tej książki ścierają się zawodowa dociekliwość historyka literatury z żywym temperamentem i bujną osobowością dojrzałego, świadomego swej wartości pisarza – twórcy kultowego siedmioksięgu „wiedźmińskiego” i trylogii „husyckiej”, który stał się objawieniem polskiej prozy przełomu XX i XXI wieku.

* Dialogi te nie są drętwym ględzeniem, którego celem jest polerowanie pomnika lub prawienie sobie duserów, ale pełną energii i zaskakujących reakcji, rzetelną debatą nad ważnymi kwestiami światopoglądowymi i artystycznymi, do których prowokują utwory pisarza.* Nie jest to więc książka dla tych fanów fantastyki, którzy interesują się tylko śmiercionośną „drogą miecza” wiedźmina lub smaczkami podbojów miłosnych Reynevana (choć i o tym się tu rozmawia), ale raczej dla tych, których pasjonują sekretne związki historii i fantastyki, poglądy pisarza na literaturę i metody jego pracy twórczej. Choć nie ulega wątpliwości, że zarówno miłośnicy przygody, jak i smakosze ambitniejszych odmian fantasy znajdą w tych rozmowach coś dla siebie.

Fantasy jest czytana. Czy to się komuś podoba, czy nie, popularność tego rodzaju fantastyki w wątpliwość podawana być nie może.Od czasu, gdy w roku 1960 wydana została w Polsce napisana przez Johna Ronalda Reuela Tolkiena książka Hobbit, czyli tam i z powrotem , gdy w latach 1961-63 wydany został tegoż autora trzytomowy cykl Władca pierścieni , gdy w roku 1983 ukazał się Czarnoksiężnik z Archipelagu Ursuli K. Le Guin , a w roku 1985 Silmarillion Tolkiena , dobra passa fantasy trwa.

Z powyższego nie ma wynikać nic ponadto, co autor stwierdził na samym początku - że fantasy jest czytana. Że ma swoich amatorów i miłośników. Różnych. Takich, którzy czytają bez specjalnych emocji i takich, którzy za fantasy daliby się pokroić.

Koniec świata w Roku Pańskim 1420 nie nastąpił.

Nie nastały Dni Kary i Pomsty poprzedzające nadejście Królestwa Bożego. Nie został, choć skończyło się lat tysiąc, z więzienia swego zwolniony Szatan i nie wyszedł, by omamić narody z czterech narożników Ziemi. Nie zginęli wszyscy grzesznicy świata i przeciwnicy Boga od miecza, ognia, głodu, gradu, od kłów bestii, od żądeł skorpionów i jadu węży. Świat nie zginął i nie spłonął. Przynajmniej nie cały.

Ale i tak było wesoło.

W miejsce Orsiniego, który leciwy był i haniebnie nieudolny, obwołał papa Marcin kardynałem i legatem Henryka Beauforta. Beaufort aktywnie bardzo sprawy się ujął. Wnet krucjatę postanowiono, która mieczem i ogniem husyckich apostatów pokarać miała.

Na Śląsku i w Czechach, gdy przez ziemie te przetaczały się krucjaty i husyckie wyprawy odwetowe. Gdy nie znano słowa: "Litość" i z imieniem Boga na ustach wyrzynano tysiące niewinnych. Reinmar wierzy w religijną odnowę, staje po stronie zwolenników Husa, nawet gdy ci dokonują niewiarygodnych zbrodni.

Lux perpetua godnie wieńczy dzieło mistrza. Jest napisana z rozmachem, z niezwykłą dbałością o historyczny szczegół, z charakterystycznym dla Sapkowskiego humorem i wyczuciem językowym.Wojenne okrucieństwo kontrastuje ze wzruszającymi scenami miłosnymi, losy bohatera splecione z wątkiem wielkiej polityki zmierzają do nieuchronnego, a jednak zaskakującego finału.

W pierwszym tomie komiksowego Wiedźmina umieszczone są trzy opowieści będące autoryzowanymi adaptacjami opowiadań Andrzeja Sapkowskiego.Droga bez powrotu (Droga, z której się nie wraca) jesto rodzicach Geralta; odpowiada na pytanie skąd przychodzi Geralt? Zdrada (opowiadanie, które być może nigdy nie zostanieopublikowane w innej niż komiksowa formie) mówi o tym, jaką cenę zapłacił Geralt, by zostać wiedźminem.

Geralt to historycznie pierwsze opowiadanie o wiedźminie, który idąc od bramy Powroźniczej, nadszedł na konkurs "NowejFantastyki".

Kontynuacja pierwszego tomu komiksowego cyklu opowiadań o wiedźminie, będących autoryzowanymi adaptacjami opowiadań Andrzeja Sapkowskiego.

W drugim tomie umieszczone są trzy opowieści: Mniejsze zło, Ostatnie życzenie oraz Granica możliwości.

Żmija to zupełnie nowa formuła literacka, zadziwiające połączenie fantasy i realistycznej powieści wojennej... Czytaj recenzję powieści w naszym serwisie.

oprac. GW