Brzemię rzeczy utraconych

Kiran Desai urodziła się 3 września 1971 roku w Indiach, gdzie mieszkała przez 14 lat. Potem razem z matką Anitą Desai, pisarką trzykrotnie nominowaną do Bookera, przeprowadziła się do Wielkiej Brytanii, a już po roku przeniosła się do Massachusetts w USA.

Autorka odebrała staranne wykształcenie (m.in. na Columbia University). I to właśnie w czasie studiów dokończyła pisanie debiutanckiej powieści _ Zadyma w dzikim sadzie, za którą w 1998 roku otrzymała prestiżową Betty Trask Award – jej laureatami byli m.in. Zadie Smith za _ Białe zęby (2001) i Hari Kunzru za _ Impresjonistę_ (2002).

Zaczynając pracę, chciała napisać o tym, jak to jest być cudzoziemką w Nowym Jorku. Uznała jednak, że to za mało, i historia emigranta z Indii stała się tylko jednym z wątków powieści. _ Brzemię rzeczy utraconych_ to opowieść o losach Sai, szesnastolatki mieszkającej w Himalajach w domu surowego i nieczułego dziadka; Gijana, korepetytora dziewczyny, z którą później połączy go miłość, by z czasem mogła ją zakończyć rewolucja Gurkhów; kucharza, który nie umiał myśleć o sobie jak o człowieku godnym szacunku, i jego synu, Bidźu, który w Nowym Jorku miał zdobyć świat, a został wykorzystany przez pozbawionych podstawowych zasad etycznych Amerykanów i świeżo przeszczepionych obywateli Nowego Świata.

To powieść o braku równowagi między lepszym i gorszym światem. O budowaniu tożsamości na emigracji i o tym, jak postrzegamy siebie i innych, gdy zostajemy wyrzuceni poza ramy ojczyzny i rodziny.

Pisanie tej książki zajęło Kiran Desai 7 lat, spędzonych w kuchni, ponieważ tylko w niej potrafi pisać. Z ponad 1,5 tysiąca stron notatek została wykrojona powieść, która po prostu musiała dostać Bookera. Kiran Desai często porównuje się do Zadie Smith , Vidiadhara Surajprasada Naipaula czy Salmana Rushdiego , który zresztą jest jej ogromnym wielbicielem.

Książka objęta jest medialnym patronatem Wirtualnej Polski.