Błyskotliwy, głęboki, surrealistyczny. Ahndoril o Bergmanie
Z okazji festiwalu „ Bergman – arystokrata kina” polecamy waszej uwadze kontrowersyjną powieść Aleksandra Ahndorila o wybitnym szwedzkim reżyserze, rozgrywającą się w czasie realizacji Gości Wieczerzy Pańskiej.
Ingmar Bergman chce nakręcić film o pastorze, który utracił wiarę; zamierza w ten sposób wyjaśnić rodzicom, dlaczego nie został duchownym jak jego ojciec. Niestety wszystko idzie źle: ojciec odmawia przeczytania scenariusza, praca z ekipą filmową się nie układa, do tego dochodzą problemy małżeńskie. Zapowiada się kompletna klęska…
Błyskotliwy, głęboki, niekiedy surrealistyczny portret artysty, który zaciera granicę między rzeczywistością a fikcją, oszukuje się, by dotrzeć do prawdy, i w końcu, tworząc swój najbardziej osobisty film, odzyskuje utraconą więź z ojcem.
Chociaż Ingmar Bergman stanowczo odciął się od swojego wizerunku zawartego w powieści, jej sukces w Szwecji i w całej Europie świadczy o trafności wizji Aleksandra Ahndorila.
