Eustachy Rylski laureatem Nagrody Literackiej im. Józefa Mackiewicza

* Eustachy Rylski został laureatem Nagrody Literackiej im. Józefa Mackiewicza za książkę Człowiek w cieniu . Wręczenie nagrody odbyło się w piątek w warszawskim Domu Literatury.*

Eustachy Rylski , prozaik, dramaturg i scenarzysta, debiutował dyptykiem powieściowym Stankiewicz. Powrót w 1984 roku. Jest autorem zbioru opowiadań Tylko chłód, sztuk teatralnych i kilku scenariuszy filmowych. W ostatnim miesiącu ukazała się jego najnowsza powieść Warunek .

Nagrodzona powieść Człowiek w cieniu rozgrywa się na początku lat dziewięćdziesiątych. Trzydziestokilkuletni warszawski notariusz odbywa wakacyjną podróż po Wołdze. Jest znudzony życiem i pracą, wolny od wszelkich więzów - rodzinnych, uczuciowych, nieuznający żadnej poprawności politycznej ani ideowej. Zblazowany rozpoczyna przygodę z własną wyobraźnią mistyfikując banalną rzeczywistość, niestety przy okazji wplątuje się w porachunki rosyjskich gangów.

Powieść opublikowało wydawnictwo Świat Książki.

Jury Nagrody im. Mackiewicza przyznało też dwa wyróżnienia - jedno dla książki Oczami bezpieki Sławomira Cenckiewicza, drugą - dla Ludzi z charakterami. O okupacyjnym sporze Czesława Miłosza i Andrzeja Trzebińskiego autorstwa Aleksandra Kopińskiego. W sumie do nagrody nominowanych było w tym roku dziewięć książek.

Nagroda im. Mackiewicza wręczana jest zawsze 11 listopada. Zwycięzca otrzymuje medal z podobizną patrona i cytatem z jego książki „Tylko prawda jest ciekawa” oraz nagrodę pieniężną. Nagroda została ustanowiona w 2000 roku. Przyznawana jest dziełom ze względu na ich walory literackie oraz tematykę - ważną kulturowo, społecznie lub politycznie. Do konkursu zgłaszane są zarówno utwory literackie, jak i publicystyczne. W poprzednich latach laureatami nagrody byli: Ewa i Władysław Siemaszkowie - autorzy pracy Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945, Marek Chodakiewicz - za Ejszyszki oraz Wojciech Albiński - za Kalahari .

Patron nagrody Józef Mackiewicz , brat Stanisława Cat-Mackiewicza, był autorem książek łączących fabułę z dokumentem. W 1943 roku za zgodą Niemców i za wiedzą władz AK uczestniczył w ekshumacji grobów jeńców polskich w Katyniu, co opisał w relacji Zbrodnia w lesie katyńskim (1944). Od 1945 roku mieszkał na emigracji - w Londynie, potem w Monachium. Najważniejsze powieści Józefa Mackiewicza to m.in. Droga donikąd (1955), Nie trzeba głośno Mówić (1969), Lewa wolna (1965). Pisarz zmarł w 1985 roku w Monachium.