Jubileuszowy „Dzień Reymonta”
Około 200 osób przebranych w elementy strojów z czasów Chłopów i Ziemi obiecanej zjawiło się w sobotnie popołudnie na dworcu kolejowym Łódź Fabryczna. Tak rozpoczęła się X, jubileuszowa edycja imprezy artystycznej „Dzień Reymonta ”.
Po krótkim występie aktorów Studia Teatralnego Słup i zespołu folklorystycznego, barwny korowód uczestników imprezy odjechał specjalnym pociągiem do Lipiec Reymontowskich.
W tym roku impreza połączona jest z jubileuszem 75-lecia miejscowego Amatorskiego Zespołu Regionalnego im. Władysława Reymonta . Na estradzie w Lipcach wystąpią także uczestnicy Międzynarodowych Warsztatów Folklorystycznych z Włoch i Słowacji. Wieczorem odbędzie się biesiada muzyczna i dyskoteka. Powrót do Łodzi tym samym pociągiem zaplanowano na godz. 2. w nocy.
„Dzień Reymonta ” odbywa się z inicjatywy Marcela Szytenchelma, pomysłodawcy ławeczek-rzeźb w Galerii Słynnych Łodzian. Ma przypominać postać autora Ziemi obiecanej , dzieła literackiego najbardziej kojarzonego z tym miastem.
W Łodzi na co dzień noblistę upamiętniają m.in. kufer-ławeczka przy ul. Piotrkowskiej, pomnik na placu jego imienia oraz łódzkie lotnisko, które od roku nosi imię Władysława Reymonta .
Władysław Stanisław Reymont (1867 - 1925) - był jednym z głównych przedstawicieli nurtu realistycznego w prozie okresu Młodej Polski. Urodzony we wsi Kobiele Wielkie pod Radomskiem (obecnie woj. łódzkie), próbował w życiu różnych zawodów - był krawcem, pracował na Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, występował w wędrownych teatrach, zajmował się dziennikarstwem. W 1892 r. debiutował jako korespondent warszawskiego „Głosu” i nowelista w krakowskiej „Myśli”.
W swych powieściach podejmował problematykę obyczajową, społeczną i historyczną. Znaczącą pozycją w twórczości Reymonta jest Ziemia obiecana - powieść przedstawiająca narodziny Łodzi przemysłowej na przełomie XIX i XX w. W latach 1899-1908 Reymont napisał swoje najgłośniejsze dzieło - Chłopów . Był to najpełniejszy artystycznie obraz wsi polskiej z przełomu XIX i XX wieku. Za tę powieść w 1924 r. otrzymał literacką Nagrodą Nobla.
