Nagroda im. Parandowskiego dla Julii Hartwig
Julia Hartwig odebrała w czwartek Nagrodę PEN Clubu im. Jana Parandowskiego przyznawaną za całokształt twórczości. Prezes polskiego PEN Clubu Władysław Bartoszewski wręczając nagrodę określił laureatkę jako subtelną klasycystkę, jedną z tych, której polska poezja zawdzięcza najwięcej.
- W całej swojej twórczości Julia Hartwig stara się znaleźć odpowiednią miarę. Należy do tych poetów, którzy przez wieki kontynuują poszukiwanie harmonii; nie tylko harmonii dźwięków, języka, ale i harmonii świata. Wydawałoby się, że takich poetów trudno znaleźć w świecie współczesnym. Ale mimo poczucia mieszkańców XX wieku, że harmonia jest we współczesności nie do odnalezienia, a za naruszoną uważana była już w starożytności, tacy poeci istnieją - powiedziała autorka laudacji, Iwona Smolka.
Julia Hartwig to poetka, eseistka i tłumaczka. Jest córką fotografa Ludwika Hartwiga, siostrą Edwarda Hartwiga, fotografika i Walentego Hartwiga, endokrynologa. Debiutowała zbiorem wierszy Pożegnania (1956). Od tamtej pory opublikowała ponad 40 książek, w tym około 20 tomików poetyckich. Jest też autorką monografii Apollinaire (1961) oraz Gerard de Nerval (1973). Tłumaczyła poetów francuskich i amerykańskich, wspólnie z mężem Arturem Międzyrzeckim wydała Antologię poezji amerykańskiej (1992). W jej wyborze i przekładach ukazała się pierwsza w Polsce antologia poetek amerykańskich Dzikie brzoskwinie (2003) oraz zbiór prozy Henri Michaux Seans z workiem (2004). W 2004 r. wydała Zwierzenia i błyski , a także w tym samym roku nominowany do nagrody Nike 2005 tom Bez pożegnania . Najnowszy tomik Julii Hartwig Jasne niejasne ukazał się we wrześniu tego roku.
Nagroda im. Jana Parandowskiego jest literackim wyróżnieniem PEN Clubu, przyznawanym corocznie od 1988 r. za całokształt twórczości. Wśród laureatów nagrody byli m.in. Zbigniew Herbert (1989), Gustaw Herling-Grudziński (1990), Leszek Kołakowski (1992), Stanisław Lem (1994), Ryszard Kapuściński (1995).
Jan Parandowski - prezes PEN Clubu w latach 1933-1978, wykładowca na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, był znawcą i popularyzatorem kultury i literatury starożytnej. Wielką sławę przyniosła mu wielokrotnie wznawiana Mitologia (1924).
