Odsłonięto popiersie Zbigniewa Herberta

Popiersie wybitnego poety, dramaturga i eseisty Zbigniewa Herberta zostało odsłonięte w niedzielę w Parku im. dr Henryka Jordana w Krakowie. W uroczystości uczestniczyła m.in. wdowa po artyście, Katarzyna Herbertowa.

Pomnik wykonany z brązu przez rzeźbiarza Wojciecha Sieka stanął przy głównej alei parku, w sąsiedztwie popiersi innych słynnych Polaków: księdza Jerzego Popiełuszki i marszałka Józefa Piłsudskiego.

Katarzyna Herbertowa powiedziała, że jest dla niej wielką radością odsłonięcie pomnika męża w parku, będącym miejscem nie tylko wypoczynku Krakowian, ale także zadumy nad historią i kulturą Polski.

– W parkowych alejach spotykamy popiersia Polaków zasłużonych dla historii i literatury naszego kraju, wybitnych mężów stanu, wielkich duchowych przywódców, poetów i pisarzy. Cieszę się ogromnie, że teraz jest wśród nich popiersie jednego z największych poetów XX wieku, Zbigniewa Herberta . Mając takie zaplecze ludzi zasłużonych i niezwykłych, ufam, że prawdziwe wartości etyczne i artystyczne przetrwają tak, jak wierzył w zwycięstwo potęgi smaku Zbigniew Herbert , tworząc pod prąd w dobie kryzysu wartości – mówiła.

Prezes Towarzystwa Parku im. dr H. Jordana Kazimierz Cholewa podkreślił, że pomnik Herberta stanął w największej w kraju galerii rzeźby na otwartym powietrzu, jakim jest krakowski park. Przez blisko 120 lat jego istnienia zgromadzono tam 35 popiersi wybitnych Polaków. Przygotowanie pomnika Zbigniewa Herberta kosztowało około 25 tys. zł. Ufundowało go Towarzystwo i Małopolski Urząd Wojewódzki.

Jak zapowiedział Cholewa, 11 listopada w parku odsłonięte zostanie kolejne popiersie - pułkownika Ryszarda Kuklińskiego. Gotowe są też postumenty pod czekające na wizerunki następnych dwóch bohaterów: gen. Augusta Fieldorfa Nila oraz gen. Władysława Andersa. Ich odsłonięcie planowane jest na przyszły rok.

Najstarsze, przedstawiające m.in. Tadeusza Kościuszkę i Henryka Jordana wykonane są z marmuru. Nowsze, ustawiane od końca lat dziewięćdziesiątych ub. wieku, odlano już z brązu. Są to wizerunki m.in. prymasa Stefana Wyszyńskiego, papieża Jana Pawła II, Józefa Piłsudskiego, księdza Jerzego Popiełuszki, kardynała Adama Sapiehy, Ignacego Paderewskiego oraz Marii Skłodowskiej-Curie.

Zbigniew Herbert (1924-1998) był wybitnym poetą, dramaturgiem i eseistą. W 1943 r. rozpoczął studia na konspiracyjnych kursach Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Był żołnierzem Armii Krajowej. Po wojnie ukończył studia prawnicze i ekonomiczne w Krakowskiej Akademii Handlowej i Uniwersytecie Mikołaja Kopernika.

W 1956 wydał pierwszy tomik poetycki Struna Światła , następnie Hermes, pies i gwiazda (1957), Studium przedmiotu (1961), Napis (1969), Pan Cogito (1974), 18 wierszy (1983), Raport z oblężonego miasta (1983), Arkusz (1984), Elegia na odejście (Paryż 1990), Rovigo (1992), Epilog burzy (1998).

Jego poezja ma charakter filozoficzno-intelektualny, nawiązuje do kultur przeszłości. Posługuje się chętnie parabolą o charakterze etycznym i egzystencjalnym z neoklasycznym umiarem formy. Nadaje współczesny sens tragizmowi.

Głośny zbiór eseistyczny Barbarzyńca w ogrodzie (1962) stanowi w znacznej mierze dziennik podróży ukazujący historię i kulturę kręgu śródziemnomorskiego. Martwa natura z wędzidłem (1993) jest eseistyczną refleksją nad malarstwem niderlandzkim.

Twórczość Zbigniewa Herberta doczekała się licznych przekładów na języki obce oraz nagród międzynarodowych. Inne zbiory: Wiersze zebrane (1971), Poezje wybrane (1973), Wybór poezji, Dramaty (1973), Wybór wierszy (1983), Poezje (1991).