Podróż meandrami wyobraźni. Wystawa „W stronę Schulza”
Dzieła mistrzów malarstwa, grafiki, plakatu, świata teatru oraz kina prezentowane będą na wystawie „W stronę Schulza , czyli niecodzienna podróż meandrami wyobraźni”, czynnej od piątku w Muzeum Narodowym w Kielcach, w kamienicy pod trzema herbami.
Oprócz prac Kiejstuta Bereźnickiego, Edwarda Dwurnika, Andrzeja Dudzińskiego, Janusza Kapusty, Igora Mitoraja, Rafała Olbińskiego i Franciszka Starowieyskiego zaprezentowane zostaną kadry z filmu "Kafka" Piotra Dumały, fotografie scenografii do filmu "Republika marzeń" Alana Starskiego i kadry z filmu „Sanatorium pod Klepsydrą” Witolda Sobocińskiego - zapowiada komisarz wystawy Joanna Kaczmarczyk.
- Przez swój świat Schulzem inspirowany przeprowadzi nas także Leszek Mądzik, autor części ekspozycji i twórca jej aranżacji plastycznej - dodaje.
Leszek Mądzik, twórca Sceny Plastycznej KUL, w autorskim komentarzu do tej części przestrzeni kieleckiej wystawy, którą wypełnił swoimi wizjami wyjaśnił: „To próba identyfikacji i afirmacji ducha i ciała, jakie pozostawił po sobie ten zaledwie 50 lat żyjący człowiek”.
- W tej codzienności szarej, biednej i tragicznej odnajdywałem wielki kapitał o tajemnicy człowieka. Jego czytanie świata przez pryzmat lęku, marzenia i intensywną wyobraźnię w małym miasteczku, jakim był prowincjonalny Drohobycz, dotyka tych pokładów naszego jestestwa, które ukryte są pod warstwą zewnętrznej codzienności - zaznaczył Mądzik w tekście „ Bruno Schulz - przenikania”.
Ta codzienność to - według niego - m.in. pejzaż dzieciństwa, fascynacji prawie nieobecnym ojcem i opiekuńczą matką, motywy wnętrza domu z jego kolorytem i zapachem, przekładającymi się na surrealistyczne skojarzenia, fascynacja kobietą, jej tajemnicą i erogennością oraz kompleks kobiecości.
Autorami przygotowanej w Kielcach wystawy są Jan Bończa-Szabłowski i Maciej Starczewski. Za oprawę muzyczną odpowiada Jerzy Satanowski.
Ekspozycję, która była już prezentowana w innych miastach Polski, w Kielcach można będzie oglądać do 13 września.
* Bruno Schulz (1892-1942) uznawany jest za jednego z najważniejszych prozaików XX-lecia międzywojennego.*Zginął 19 listopada 1942 r. zastrzelony przez niemieckiego oficera dwoma strzałami w tył głowy w getcie w Drohobyczu. Jego literacka spuścizna to cykle prozy: Sklepy cynamonowe i Sanatorium pod Klepsydrą , opowieści, szkice krytyczne, listy oraz przekład powieści Franza Kafki Zamek . Ocalały także grafiki - sztychy, litografie i rysunki, m.in. do własnych utworów literackich i do Ferdydurke Witolda Gombrowicza .
