Teatr Leszka Mądzika ma 40 lat

Leszek Mądzik jest uważany za jednego z najoryginalniejszych polskich twórców teatralnych. W 1968 roku założył przy Katolickim Uniwersytecie Lubelskim działająca do dziś dnia scenę Plastyczną KUL, nazywaną też Teatrem Obrazu. Przedstawienia pozbawione słów i tradycyjnego aktorstwa, operują ciszą i dźwiękiem, oparte są na scenografii, przestrzeni i grze światła.

Krótkie, pozbawione fabuły i tekstu spektakle Sceny Plastycznej działają na wyobraźnię i emocje widzów. Składają się z sekwencji wydobywających się z ciemności obrazów, którym towarzyszy muzyka tworząca rytm i nastrój.

- Zawsze staram się dotknąć w swoich przedstawieniach nurtu swojej podświadomości. Właściwie każdy z moich spektakli jest pod tym względem podobny, tak jakby to był jeden spektakl, który reżyseruję przez całe życie. Można też powiedzieć, ze bohaterem wszystkich moich spektakli jest czas - mówił Leszek Mądzik podczas wtorkowej konferencji prasowej.

- Bardzo chciałem być malarzem, studiować na ASP. Zdawałem tam maniakalnie, aż pięć razy, ale nie przyjęto mnie. Może jednak dobrze się stało. Ostatecznie studiowałem historię sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Tam jedna z wykładowczyń - Irena Byrska, zaangażowała mnie do robienia scenografii teatralnej. Tak to się wszystko zaczęło - wspominał Leszek Mądzik na wtorkowej konferencji prasowej.

- Scenografia zafascynowała mnie. Odkryłem możliwość robienia teatru samą scenografią, okazało się, że mogę opowiadać o emocjach bez słów, które wszystko mieszają. To taki teatr, który przemawia sama dramaturgią dziania się, obrazem. Dojrzewałem do milczenia, tak jak inni dojrzewają do elokwencji. Okazało się, że ta formuła teatru działa i jest zrozumiała i w Lublinie i w USA, w Japonii i w Brazylii. To taki teatr braku, tęsknoty za znalezieniem w sobie równowagi - mówił Mądzik.

Autorski teatr Leszka Mądzika to spektakle unikające konkretnej, fabularnej narracji, teatr pełen obrazów rodzących się na oczach widza. Najsłynniejsze przedstawienia Leszka Mądzika to m.in. „Zielnik”, „Wilgoć”, „Wrota”, „Wędrowne”, „Tchnienie”, „Kir”. Każdy ze spektakli przygotowywany jest z inną grupą aktorów, którymi są najczęściej studenci KUL.

Na wystawie w Wilanowie znajdą się elementy scenografii z niemal wszystkich spektakli Leszka Mądzika. Artysta przedstawi też cykl 50 fotografii, które opisuje jako zdjęcia faktury świata. Wystawa będzie czynna do końca kwietnia. Poza wtorkowym wernisażem zaplanowano dwa spotkania publiczności z artystą - 27 lutego i 6 marca. Oba będą ilustrowane projekcjami nagrań wybranych spektakli Mądzika. Poza tym w Wilanowie dwa razy będzie można zobaczyć spektakl pt. „Odchodzi” oparty na tomie wierszy Tadeusza Różewicza Matka odchodzi .