„Kochane zwierzątka” na podstawie listów Herberta w PWST

Listy Zbigniewa Herberta do przyjaciół Magdaleny i Zbigniewa Czajkowskich stały się podstawą spektaklu „Kochane zwierzątka”, przygotowanego w krakowskiej PWST. Premierowe przedstawienie odbędzie się w poniedziałek.

W role uczestników korespondencji wcielą się: Dorota Segda, Jacek Romanowski oraz Tadeusz Malak, który jest jednocześnie autorem opracowania scenicznego.

Listy są dowodem niezwykłej przyjaźni, jaka od połowy lat 50. łączyła Herberta z mieszkającymi w Londynie Czajkowskimi. Pokazują, jaki poeta był prywatnie. Są świadectwem jego bezkompromisowej postawy wobec rzeczywistości, a jednocześnie życzliwości dla ludzi i niezwykłego humoru.

Oprócz listów w spektaklu wykorzystano także wspomnienia Magdaleny i Zbigniewa Czajkowskich oraz wiersze Herberta .

– Mam nadzieję, że ten nasz wieczór z Herbertem pokaże go z innej strony niż jest znany, nie jako surowego moralistę, bo w tych listach jest bardzo wiele świadectw jego pogodnego stosunku do świata, mimo że ten świat go nie rozpieszczał – powiedział na czwartkowej konferencji prasowej Jacek Romanowski.

Dorota Segda zauważyła, że poprzez listy poznajemy najpiękniejsze lata życia poety, jego stosunek do tego, co działo się na świecie, a jednocześnie sytuację człowieka, który latami musiał walczyć o paszport, wizę i był wzywany przez SB.
– Są tam spostrzeżenia wielkiego humanisty, kogoś zza żelaznej kurtyny, mimo że sercem obywatela świata, o tym, co się dzieje na świecie, jak to jest dziwne, śmieszne, a czasami przerażające – oceniła Segda.

Na premierowe przedstawienie do Krakowa ma przyjechać wdowa po poecie – Katarzyna Herbert, oraz Magdalena Czajkowska.

W 2008 r. mija 10 lat od śmierci poety – Sejm w hołdzie dla artysty ogłosił Rok Zbigniewa Herberta .

Urodzony w 1924 r. we Lwowie Herbert jako poeta zadebiutował w prasie w 1950 r. Debiut książkowy, tom wierszy Struna Światła , następnie Hermes, pies i gwiazda (1957), Studium przedmiotu (1961), Napis (1969), Pan Cogito (1974), 18 wierszy (1983), Raport z oblężonego miasta (1983), Arkusz (1984), Elegia na odejście (Paryż 1990), Rovigo (1992), Epilog burzy (1998) spotkały się z entuzjastycznym przyjęciem.

Obok pracy literackiej, Herbert angażował się w działalność polityczną. W grudniu 1974 r. podpisał tzw. List 15. żądający udostępnienia Polakom zamieszkałym w ZSRR kontaktu z polską kulturą. W grudniu 1975 r., wobec projektowanych zmian w Konstytucji, podpisał „Memoriał 59” – pierwsze wystąpienie intelektualistów domagających się zmian polityczno-ustrojowych w PRL. Poeta zmarł 28 lipca 1998 r. w Warszawie.