Konkurs, którego Polakom można pozazdrościć. Bilety rozchodzą się na pniu

Pierwsza edycja Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina odbyła się w 1927 roku z inicjatywy prof. Jerzego Żurawlewa, pianisty i pedagoga, który pragnął stworzyć konkurs poświęcony wyłącznie twórczości jednego kompozytora – Fryderyka Chopina. Pierwotnym zamierzeniem konkursu miało być wywołanie dyskusji o tym, jak grać Chopina.

Był to wówczas pomysł nowatorski, który przyciągnął uwagę środowiska muzycznego. Debiutanckie przesłuchania miały miejsce w Filharmonii Warszawskiej i od razu zyskały międzynarodowy rozgłos. Choć II wojna światowa przerwała tę tradycję, od 1955 roku konkurs odbywa się regularnie co pięć lat, stając się jednym z najważniejszych punktów w kalendarzu pianistycznym.

Na przestrzeni dekad Konkurs Chopinowski obfitował w wydarzenia, które przeszły do historii muzyki. W 1960 roku 18-letni Maurizio Pollini został najmłodszym zwycięzcą w historii, zachwycając jury swoją dojrzałością.

W 1980 roku z kolei świat obiegła "afera Pogorelicia": młody pianista odpadł przed finałem, a członkini jury, legenda fortepianu Martha Argerich, nazywając go "geniuszem", w proteście opuściła obrady.

W 1975 roku, po raz pierwszy i jedyny, pierwsze miejsce przyznano ex aequo – zdobyli je Krystian Zimerman i Dinorah Varsi. Jury nie raz pokazało też, że potrafi być bezkompromisowe – w niektórych edycjach głównej nagrody po prostu nie przyznawano.

Konkurs Chopinowski ma szczególne miejsce w sercach słuchaczy w Japonii, Chinach i Korei Południowej. Fascynacja muzyką Chopina w Japonii sięga lat 30. XX wieku, kiedy to pierwsza japońska uczestniczka wystąpiła w Warszawie. W Korei i Chinach natomiast prestiż konkursu jest tak duży, że wysoka lokata może oznaczać przepustkę do międzynarodowej kariery, kontraktów płytowych i recitali w najsłynniejszych salach świata. Azjatyccy pianiści regularnie dominują w finałach, a transmisje z Warszawy śledzą miliony widzów – często z takim zaangażowaniem, jakby oglądali finał olimpijski.

Konkurs Chopinowski jest wyjątkowy, bo łączy głęboką tradycję z globalnym prestiżem. Od prawie stu lat daje artystom szansę, by zapisać się w historii muzyki, a publiczności – by uczestniczyć w wydarzeniu, które jest świętem sztuki, emocji i ludzkiej pasji. W salach Filharmonii Warszawskiej rodziły się legendy, wybuchały kontrowersje i działy się historie, o których mówi się jeszcze dekady później.

Dla wykonawców zajęcie miejsca na podium Konkursu to nie tylko wyróżnienie, lecz także trampolina do międzynarodowej kariery. Zwycięstwo lub nawet dobre miejsce w tym konkursie otwiera przed laureatami drzwi do prestiżowych kontraktów, występów z czołowymi orkiestrami i dyrygentami oraz udziału w najważniejszych festiwalach muzycznych. Stawka jest wysoka, emocje również.

Konkurs cieszy się też niesłabnącą popularnością wśród widowni. W internecie bilety rozchodzą się w kilkanaście minut od momentu uruchomienia sprzedaży (mniej więcej rok przed startem konkursu). A po pulę przeznaczoną do sprzedaży stacjonarnej kolejka ustawia się nawet kilkanaście godzin wcześniej. W 2024 r. rekordziści stali w niej 16 godzin.

XIX edycja Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina odbędzie się w dniach 2–23 października 2025 r. w Filharmonii Narodowej w Warszawie. Organizatorem konkursu jest Narodowy Instytut Fryderyka Chopina. W konkursie weźmie udział 85 pianistów z 20 krajów, z najliczniejszą reprezentacją z Chin.