Książka o dziejach Częstochowy i klasztoru jasnogórskiego

Historię Częstochowy i Jasnej Góry od zakończenia II wojny światowej do lat 90. XX wieku prezentuje monografia Częstochowa. Dzieje miasta i Klasztoru Jasnogórskiego po 1945 roku, której promocja odbyła się w środę w Warszawie.

Monografia wydana przez Instytut Pamięci Narodowej jest czwartą częścią cyklu prezentującego dzieje miasta i klasztoru od początku ich powstania. Będąca dziełem zbiorowym seria zawiera, oprócz opisu historycznego, także liczne fotografie i tabele ilustrujące rozwój Częstochowy i Jasnej Góry na przestrzeni wieków.

- Prace nad monografią rozpoczęliśmy 15 lat temu. Korzystaliśmy z Archiwum Akt Nowych oraz archiwów w Katowicach i Częstochowie. Książka została wzbogacona odrębnym rozdziałem poświęconym historii Częstochowy i Jasnej Góry po roku 1990 - powiedział jeden ze współautorów, prof. Tadeusz Wolsza.

Obecny na środowym spotkaniu prezydent Częstochowy Tadeusz Wrona podkreślił, że w powstawanie monografii włączyło się wielu znanych historyków, także - co go szczególnie cieszy - zajmujących się jedynie regionem częstochowskim.
- Interesujące jest tu zwłaszcza ukazanie wielowiekowych związków miasta i klasztoru, który przyczynił się do ukształtowania politycznego, społecznego i kulturalnego środowiska Częstochowy i całego kraju - mówił Wrona.

Pierwsza wzmianka o Częstochowie pochodzi z dokumentu biskupa krakowskiego Iwona z roku 1220. W latach 1370-1393 miasto stanowiła lenno księcia Władysława Opolczyka, który w 1382 roku ufundował klasztor paulinów. Prawa miejskie nadano Częstochowie w 1356 roku. Klasztor w XVII wieku uczyniono twierdzą, która stawiła skuteczny opór wojskom szwedzkim podczas potopu w 1655 roku. Początkowo istniały Stara Częstochowa i Częstochówka, które zostały połączone w roku 1826. Od 1925 w Częstochowie mieści się siedziba biskupstwa, a od 1992 - arcybiskupstwa.