Nie zasypie i nie zawieje. Katyń według Odojewskiego - wznowienie powieści

Temat zbrodni katyńskiej przewijał się w twórczości Odojewskiego od lat. W napisanym w 1981 roku opowiadaniu "Ku Dunzynańskiemu Wzgórzu idzie las" pisarz użył szekspirowskiej metafory, aby ożywić las katyński i kazać mu kroczyć na Zachód rozgłaszając prawdę o zbrodni. Temat Katynia powrócił w Zasypie wszystko, zawieje .

Milczący, niepokonani nie są opowieścią o samym mordzie polskich jeńców, ale o kłamstwie z tym mordem związanym. Główny wątek powieści nawiązuje do autentycznych wydarzeń - na przełomie 1945-1946 roku w Polsce zainscenizowano tzw. proces katyński, którego celem miało być jednoznaczne udowodnienie winy Niemców i oczyszczenie ZSRR z odpowiedzialności.

Główny bohater to lewicujący w młodości polski prokurator Martini, jeniec z obozu w Murnau, który prowadzi w Polsce w sprawie Katynia śledztwo z ramienia władz. Prawnik jest tez osobiście zaangażowany w śledztwo - w Katyniu zginął jego brat Andrzej. Martini chce ukarać zbrodniarzy, ale od początku do końca śledztwa staje się elementem radzieckiej manipulacji.

Prawdziwy prokurator Roman Martini w 1946 r. został zamordowany, rzekomo z powodów niemających nic wspólnego z prowadzonymi przesłuchaniami. Zagadka jego śmierci jest nadal nierozwiązana. Niewątpliwie służby radzieckie mogły uznać, że Martini wiedział za dużo.

Książka Milczący, niepokonani pierwotnie miała się stać podstawą scenariusza filmu Andrzej Wajdy o Katyniu. Pisarz i reżyser mieli jednak różne koncepcje filmu - Wajda chciał skoncentrować się na temacie zbrodni, Odojewskiego bardziej interesowało opisanie powojennych prób zafałszowania prawdy. Ostatecznie Wajda zrobił film wg secenariusza Andrzeja Mularczyka.

Książkę Katyń. Milczący, niepokonani opublikuje wydawnictwo Twój Styl.