Salman Rushdie znów nagrodzony
* Salman Rushdie został uhonorowany przez University College w Dublinie nagrodą im. Jamesa Joyce'a .*
Salman Rushdie dziękując za nagrodę powiedział, że nagroda bardzo go wzruszyła. Dodał, że James Joyce był prawdopodobnie najbardziej inspirującym pisarzem.
Urodzony w muzułmańskiej rodzinie indyjskiej, obecnie naturalizowany Brytyjczyk, od czternastego roku życia mieszka w Wielkiej Brytanii, gdzie odebrał staranne wykształcenie w szkole prywatnej w Rugby, później w Cambridge.
Zadebiutował powieścią Grimus (1974). Międzynarodowy sukces przyniosła mu druga powieść (1981, Dzieci Północy fantastyczno-polityczna saga o dzieciach urodzonych w chwili uzyskania niepodległości przez Indie, wielowarstwowe dzieło traktujące o powiązaniu jednostkowych losów z historią indyjskiego subkontynentu.
a zyskała najwyższe uznanie krytyki i otrzymała Nagrodę Bookera, lecz wywołała również skandal polityczny wskutek ostrej reakcji Indiry Gandhi, niepochlebnie tam sportretowanej. Kolejna powieść Wstyd (1983) ukazywała w ironicznym świetle dyktaturę pakistańską, atakując jej politykę, która prowadzi do zniewolenia narodu. Autor wykorzystał w niej metaforę trzech matek (Indii, Pakistanu i Wielkiej Brytanii), które złożyły się na jego trójojczyznę. I ta satyra polityczna, wymierzona m.in. w przywódczynię Pakistanu, Benazir Bhutto, wywołała skandal.
W 1987 roku Rushdie wydał Uśmiech jaguara, zbiór reportaży z wojny w Nikaragui, w którym wystąpił jako zwolennik rewolucji sandinowskiej, broniąc jej zarówno przed imperializmem, jak i komunizmem. W 1988 roku ukazała się kolejna powieść-rzeka Szatańskie wersety - rozgrywająca się na dwóch planach czasowych opowieść, w której, obok apokryficznej historii stanowiącej epizod z życia proroka Mahometa, ukazane są współczesne losy dwóch alegorycznych, a zarazem nader realnych postaci - anioła zła i dobrego szatana.
Zło współczesnej cywilizacji Zachodu przeciwstawione tu zostało złu fanatyzmu religijnego Wschodu. Książka ta w lutym 1989 roku ściągnęła na autora klątwę ajatollaha Chomeiniego połączoną z wyrokiem śmierci, co rozpętało furię nienawiści do pisarza wśród wyznawców islamu.
