Sejm uczcił 250. rocznicę urodzin Juliana Ursyna Niemcewicza
Sejm uczcił w piątek 250. rocznicę urodzin Juliana Ursyna Niemcewicza .
„W rocznicę urodzin Sejm oddaje cześć i hołd znakomitemu i żarliwemu patriocie, podkreślając znaczący wpływ, jaki jego życie, twórczość i dzieło wywarły na postawy kolejnych pokoleń Polaków” – głosi uchwała przyjęta przez aklamację.
W uchwale posłowie przypominają, że Niemcewicz był dramaturgiem, powieściopisarzem, poetą, publicystą, historykiem, posłem na Sejm Czteroletni oraz współautorem i niezłomnym obrońcą Konstytucji 3 Maja.
„Wychowany w duchu polskiego, kresowego patriotyzmu Julian Ursyn Niemcewicz – absolwent Szkoły Rycerskiej, adiutant księcia Adama Czartoryskiego – był posłem z Inflant na Sejm Wielki, związanym ze Stronnictwem Patriotycznym gorącym zwolennikiem zniesienia liberum veto i wolnej elekcji, orędownikiem powiększenia polskiej armii i likwidacji Rady Nieustającej. Sam Julian Ursyn Niemcewicz był uczestnikiem Insurekcji Kościuszkowskiej, co przypłacił więzieniem” – napisano w uchwale.
Podkreślono w niej, że Niemcewicz ma swój znaczący wkład w dzieło Konstytucji 3 Maja zarówno jako polityk, jak i pisarz. Jego dzieła Powrót Posła , Kazimierz Wielki czy Śpiewy historyczne kształtowały poglądy Sejmu Wielkiego i wielu następnych pokoleń walczących o Polskę w późniejszych powstaniach narodowych – głosi uchwała.
Posłowie przypomnieli także zasługi Niemcewicza na niwie społecznej i gospodarczej.* „ Niemcewicz był jednym ze współzałożycieli Biblioteki Polskiej w Paryżu i twórcą wzorowej osady rolniczej, dzisiaj jednej z dzielnic naszej stolicy – Ursynowa” – napisali w uchwale.*
Julian Ursyn Niemcewicz (1757-1841) był dramaturgiem, powieściopisarzem, poetą i pamiętnikarzem. Pochodził ze średniozamożnej rodziny szlacheckiej. Ukończył warszawski Korpus Kadetów. Był adiutantem księcia Adama Kazimierza Czartoryskiego. Jako poseł z Inflant uczestniczył w pracach Sejmu Wielkiego. Wraz z Hugonem Kołłątajem współtworzył projekt Konstytucji 3 Maja.
Po zwycięstwie Targowicy przebywał na emigracji w Niemczech. Sekretarz Tadeusza Kościuszki podczas Insurekcji Kościuszkowskiej. Został wzięty do niewoli po bitwie pod Maciejowicami i osadzony w Twierdzy Pietropawłowskiej w Petersburgu.
W 1796 roku uwolniony przez cara Pawła I, razem z Kościuszką udał się do USA, gdzie zamieszkał ożeniony z Amerykanką. W latach 1802-1804 odwiedził Polskę, w 1807 wrócił do kraju. W 1822 roku osiadł w swych dobrach w podwarszawskim Ursynowie. Po wybuchu Powstania Listopadowego w 1830 wyjechał w misji dyplomatycznej do Londynu. Od 1833 w Paryżu był związany ze stronnictwem Adama Jerzego Czartoryskiego.
