Jeszcze w tym miesiącu do księgarń trafi pierwszy z sześciu tomów przygotowywanej przez Państwowy Instytut Wydawniczy edycji Dzieł wszystkich Bolesława Leśmiana . Będzie to pierwsze całościowe wydanie krytyczne dzieł tego poety.
22 czerwca do księgarń trafią Poezje zebrane Leśmiana , gdzie znajdą się utwory z wszystkich wydanych osobno tomików tego poety - czyli Sadu rozstajnego, Łąki, Napoju cienistego oraz pośmiertnie wydanej Dziejby leśnej. Dopełnieniem głównego zrębu poezji Leśmiana w tym wydaniu jest pokaźny zestaw wierszy rozproszonych, pochodzących z pierwszego okresu twórczości poety, niezamieszczonych w żadnej z jego poetyckich książek, oraz utwory pisane po rosyjsku wraz z ich polskimi przekładami.
Bolesław Leśmian urodził się prawdopodobnie 22 stycznia 1877 w Warszawie (sam podawał jako datę urodzenia 1878) w rodzinie żydowskiej, zmarł 5 listopada 1937 w Warszawie. Debiutował jako poeta w warszawskim „Wędrowcu” w 1895 roku. W latach następnych pisał coraz więcej poezji (również w języku rosyjskim), także tekstów z dziedziny krytyki literackiej i teatralnej. W latach 1901-1907 współpracował z „Chimerą” redagowaną przez Miriama.
W 1912 roku Leśmian wydał pierwszy, prawie zupełnie zignorowany przez krytykę tom wierszy Sad rozstajny, w 1913 roku dwa tomy baśni arabskich dla dzieci: Klechdy sezamowe i Przygody Sindbada Żeglarza .Również w 1913 r. ukazały się tłumaczone i opatrzone przedmową przez Leśmiana Opowieści nadzwyczajne Edgara Allana Poe . W 1920 ukazał się tom wierszy Łąka, który podobnie jak wcześniejszy nie cieszył się powodzeniem wśród czytelników i krytyki. W 1936 roku Leśmian ogłosił kolejną książkę poetycką Napój cienisty, a w 1938 pośmiertnie ukazał się tom Dziejba leśna. W 1956 r. w Paryżu wydany został zbiór Klechdy polskie powstały prawdopodobnie równolegle z baśniami arabskimi. W latach późniejszych wydawano jeszcze inne utwory Leśmiana spoza
zbiorów poetyckich - z pism oraz te pozostawione w rękopisach (m.in. w 1994 Zdziczenie obyczajów pośmiertnych).
Twórczość Leśmiana współczesnym wydawała się spóźnionym echem Młodej Polski, dlatego przeważnie (poza nielicznymi wyjątkami, takimi jak Ostap Ortwin) zbywali ją lekceważeniem. Współcześni poecie nie dostrzegali nowatorstwa i oryginalności jego poezji, które z czasem przyczyniły się do uznania Leśmiana za jednego z najważniejszych polskich poetów dwudziestowiecznych. * Julian Przyboś pisał o Leśmianie : „Gdy rozglądam się po poezji światowej niewiele znajduję przykładów podobnie bohaterskiej zaciekłości w walce słowem poetyckim o możliwość innej jawy”.*
Dzieła wszystkie Bolesława Leśmiana ukażą się w opracowaniu i z komentarzami Jacka Trznadla .
