Jak rozmawiać z dziećmi o umieraniu i chorobie?

Książka jest opatrzona prostymi, ale sugestywnymi ilustracjami oraz niewielką ilością krótkich, ale mądrych tekstów. Opowiada o gęsi, która spotyka śmierć i zaprzyjaźnia się z nią. Autor nie próbuje nikogo uwolnić od lęku przed śmiercią, ale spokojnie pokazuje, że umieranie spotyka każdego.

Mądre, wzruszające i pełne humoru, niesentymentalne opowiadanie o chorobie i śmierci, w którym magia splata się ze szpitalną rzeczywistością.

Wszystkie dzieci prędzej czy później dotyka śmierć najbliższych im osób, a także ukochanych zwierzątek. Jak o tym rozmawiać? Autor, Leo Buscaglia, potrafi to znakomicie.

Przepiękna opowieść o życiu, przemijaniu i śmierci.

Poetycka opowieść o tym, jak poradzić sobie ze stratą bliskiej osoby i żałobą. Wzruszająca książka, której fabuła toczy się pośród szarych krajobrazów. Tylko czerwona nić dodaje im koloru. Czerwona nić symbolizuje rozwiązanie trudnego problemu. Dzięki niej bohater - mały chłopiec - odzyskuje poczucie bezpieczeństwa i wiarę w przyszłość.

Był sobie chłopiec, który miał na imię Esben i miał dziadka, którego nazywał Dziadkiem. Ale wszystko się zmieniło. To znaczy - nadal nazywał dziadka Dziadkiem, ale przyszedł czas, gdy go stracił, ponieważ Dziadek nagle zmarł nagle na ulicy. Mama Esbena twierdzi, że stał się aniołem, ojciec mówi, że dziadek obrócił się w proch. Jednak żadne z nich nie ma racji, ponieważ pewnej nocy dziadek nagle pojawia się, siedząc na komodzie w pokoju Esbena i wpatruje się w ciemność... Książka przeznaczona jest dla dzieci i dorosłych, w piękny i prosty sposób uczy, jak pogodzić się ze stratą najbliższej osoby.

Piękna opowieść o przyjaźni, radości bycia razem i o pożegnaniu. O starości, o życiu i śmierci. O rzeczach ważnych i poważnych - bez cienia nadęcia i patosu, za to z subtelnie wplecionym humorem. Bertil bardzo chciałby mieć dziadka. Takiego, który częstuje kawą i który mógłby nauczyć go gwizdać. Dziadka, którego mógłby kochać. Na szczęście jego przyjaciel Ulf wie, gdzie takiego dziadka znaleźć.

Książka o małym chłopcu przechodzącym przez proces żałoby, napisana przez jego mamę - z intencją, by wesprzeć inne dzieci i rodziców w trudnej sytuacji życiowej.

Olav ma pięć lat i czasami jest smutny, zły i zmęczony.
- Nie płaczę z powodu śmierci tatusia - woła Olav.
- W porządku - odpowiada mama - nie musisz płakać, ale możesz, jeśli chcesz. Albo możesz być zły i niezadowolony, jeśli tak czujesz.
Olav nie lubi, gdy mama płacze. A ona powiedziała mu, że codziennie trochę płacze.

Łagodna, przyjaźnie opowiedziana historia o starości, przemijaniu, życiu i odchodzeniu. Książka, która śmierć traktuje jako naturalną część życia, pozwala rozpocząć dialog z dzieckiem na jeden z najtrudniejszych tematów.

Bardzo poważne i... niepoważne rozmyślania o śmierci. Jak wygląda martwy człowiek? Co się z nami dzieje po śmierci? Czy idziemy do nieba? A może człowiek po śmierci zamienia się w szkielet, który straszy dzieci po nocach? Pernilla Stalfelt z ogromnym wyczuciem, powagą, a jednocześnie odpowiednią dozą humoru odpowiada na wszystkie te pytania, które nurtują dzieci nie od dzisiaj. Książka przybliża i oswaja to najbardziej pewne w życiu wydarzenie, o którym tak trudno mówić.

W jaki sposób rozmawiać z dzieckiem na tzw. trudne tematy? Czy i jak powiedzieć mu o ciężkiej chorobie mamy?

Książka Moja mama ma raka ma pomóc zarówno dzieciom, jak i dorosłym odnaleźć się w nowej sytuacji życiowej budzącej lęk i poczucie zagrożenia. Autorka przekazuje niezbędne informacje na temat choroby nowotworowej prostym, zrozumiałym dla małego czytelnika językiem.

Lato to poruszająca i metaforyczna historia, w której w sposób prosty i z niespotykaną lekkością, autorka opowiada o sprawach trudnych i poważnych. Ta ciepła i nastrojowa opowieść o wyspie, na której mieszka Sophia, jej babka i tata, to metafora ludzkiego losu. Starcie młodości i starości, uczenie się życia, świat ukryty w szczegółach, problem śmierci i Boga...